Paniek is geen optie - Sandra J. Paul

Korte inhoud

Hoofdinspecteur Willem Smeets is genodigde op een feest aan een artistieke school in het dorpje Riel. Dat feest wordt letterlijk aan flarden geschoten. De schutters blijken bekenden van Smeets te zijn en zij houden klopjacht op hem. Op het moment waarop hij dat beseft, laat hij zich, ter bescherming van de overgeblevenen, aan de daders zien. Vanaf dan verloopt het verhaal geheel anders dan hij had verwacht. De werkelijkheid is nog erger dan zijn angst.

In dezelfde ruimte waarin hij met een wapen tegen zijn hoofd vreselijke conclusies moet trekken, houdt zich een andere student schuil, Jake. Jake blijkt meer te weten dan verwacht.

Waardering  

Het boek leest razendsnel. Gebeurtenissen en relevante gedachten volgen elkaar op. De zinnen zijn kort, de woordenschat is niet al te moeilijk, de verhaallijn duidelijk, waardoor de lezer vlotjes door blijft gaan. 

Zoals de titel suggereert staat niet de paniek centraal; het is de angst die het verhaal voortstuwt, tot over het einde heen. De lezer wordt diep meegezogen.

In het midden van het boek neemt Jake het belevend-ik van inspecteur Smeets over. Daardoor komt het einde van het verhaal in het midden van het boek te staan. In zijn recensie schrijft Jelle van de Kruijs dat dat voor een anticlimax zorgt. (https://www.thrillzone.nl/boekrecensies/sandra-j-paul-paniek) Daar ben ik het niet mee eens. In het eerste deel van het verhaal is het motief van de daders namelijk nog heel vaag. Het uitstellen van het tweede vertelperspectief biedt de lezer juist twee keer plezier: eerst komt er een horrorverhaal en daarna krijgt de lezer een detective op zijn bordje.

Het opzet van twee vertelperspectieven biedt daarnaast nog het voordeel van meer uitgewerkte personages. Aan de andere kant blijf ik als lezer toch zitten met de vage motieven van de daders. Dat neemt niet weg, dat ik erg van het boek genoten heb. De verrassende wending naar het einde toe kon ik ook ten volle appreciëren.